Marije (echte naam is bekend bij de redactie) doet mee aan het RADAR-onderzoek. Daarin gaan onderzoekers van het Amsterdam UMC na of we met behulp van wearables zoals een Fitbit en online vragenlijsten op afstand kunnen meten en voorspellen of mensen terugvallen in depressie. Als dat kan, kunnen we die middelen inzetten om een nieuwe depressieve episode te voorkomen.

Marije (68): “Ik worstel al jaren met depressies en kamp ook met concentratie en geheugenproblemen. Toen ik werd uitgenodigd voor dit onderzoek dacht ik ‘misschien wordt er dan meer duidelijk voor mezelf’. Daarnaast hoopte ik dat ik tips of trucs zou leren om er beter mee om te gaan.

Voorheen had ik telkens niet door dat ik over mijn eigen grenzen ging, tot het te laat was. Dit onderzoek probeert in kaart te brengen of je terugval in depressies op afstand kunt meten en voorspellen. Dat preventieve aspect sprak me er in aan. Daarom heb ik me aangemeld.”

Zelf de regie houden vind ik belangrijk

“Ik heb de afgelopen jaren veel therapie gehad. Het heeft weinig opgeleverd. Ik had op een gegeven moment het gevoel dat er iets in mijn hersenen was geknapt. Toen werd voorgesteld om antidepressiva te proberen. Eigenlijk wilde ik dat niet. Ik heb het idee dat ik nogal verslavingsgevoelig ben, dus ik wilde niet met medicatie in de weer die dat in de hand helpt.

Toch ben ik er een jaar of drie geleden mee begonnen. De medicatie die ik nu gebruik slaat gelukkig goed aan. Het geeft me meer rust. Sinds een paar maanden heb ik de dosering ook kunnen halveren. Dat vind ik erg prettig, omdat ik graag zelf de regie houd.

Lees ook:

  Dit zijn tekenen dat je resistent bent voor behandeling tegen depressie
  Dit is waarom behandeling van depressie soms keer op keer niet werkt

Nu ik met hulp van medicatie mijn depressies iets meer onder controle heb, leek meedoen aan onderzoek me een goede aanvulling. RADAR is gericht op het voorkomen van terugvallen; daar wil ik graag aan bijdragen. Ik weet dat ik waarschijnlijk geen feedback terug zal krijgen over mezelf en mijn eigen testresultaten, maar hopelijk help ik er andere mensen mee. Dat was voor mij de belangrijkste reden om mee te doen.”

Deelnemen geeft me een soort bevestiging

“Ik draag nu een paar maanden een Fitbit voor het onderzoek. Het horloge brengt kaart hoeveel ik beweeg en hoe ik slaap. Dat is een van de dingen die ze meten om te zien of dat soort informatie inderdaad ook iets zegt over startende terugval. Als dat zo is, kunnen Fitbits dus helpen om terugval te voorspellen, en hopelijk te voorkomen.

Daarnaast vul ik vragenlijsten in en doe ik maandelijks mee aan een soort geheugenspellen. Ik vind het prettig om hiermee bezig te zijn, omdat ik vaak moeite heb met zaken onthouden en ook mijn concentratie is slechter dan ik zou willen.

Ik maak me daar zorgen over. Ik weet niet in hoeverre het door de leeftijd komt. Ik ben niet echt bang dat het dementie is, want het zit niet in mijn familie, maar ik heb wel heel wat te verwerken gehad. Misschien hangt het dus wel samen met mijn depressies. Deelname aan deze testen en spellen geven dus een zekere bevestiging.

Ik heb altijd van spelletjes gehouden, maar ik speelde ze niet meer. Door dit onderzoek ben ik weer meer spellen gaan spelen op de computer. De spellen van het onderzoek zijn een beetje saai, omdat ze vaak hetzelfde zijn. Maar het feit dat ik door deze deelname weer gemotiveerd ben om te zoeken naar andere spellen en die te spelen zie ik als goede bijvangst; ik word weer actiever.

Dat ik nu zelf weer zoek naar spellen, komt absoluut door dit onderzoek

Dat merk ik ook bij de Fitbit. Ik vind statistieken interessant en door dit onderzoek heb ik meer inzicht in mijn slaap- en beweegpatroon. Doordat ik zie dat mijn activiteit gegroeid is, zet dat me aan om nóg meer te bewegen en buiten te komen.

Ik heb door die feedback het gevoel dat ik goed bezig ben en daardoor houd ik het onder controle. Dat had natuurlijk ook gekund zonder onderzoek, maar het helpt wel ontzettend. Het werkt voor mij dus op meerdere vlakken: ik vind de informatie leuk om te zien, ik word actiever, het is goed voor mijn lijf, mijn hernieuwde interesse in spellen komt absoluut door het onderzoek en wie weet helpt al mijn informatie de wetenschap. Zo help ik dus ook anderen die kampen met depressies.”

Er iets voor mezelf uithalen is belangrijk voor mij

“Begin deze zomer heb ik ook meegedaan aan een ander onderzoek. Dat was een online vragenlijst. Ik merkte dat ik het jammer vond dat daarbij geen feedback kreeg en er geen gevolg is voor mij als deelnemer. Bij deelname vind ik het vanaf nu dus wel belangrijk dat ik er zelf ook wat uit haal, zoals bij dit RADAR-onderzoek.”

Lees ook:

  Dit zijn tekenen dat je resistent bent voor behandeling tegen depressie
  Dit is waarom behandeling van depressie soms keer op keer niet werkt
  Dit kun je doen als meerdere behandelingen tegen depressie bij jou geen effect hebben
  Psychedelica als mogelijk medicijn tegen depressie
  Onderzoek naar behandelingsresistente depressie